Frank van Dun 
Corona in context 
Waanzin, willekeur, terreur en tirannie

Hoe kreeg men de, naar verluidt, hoogopgeleide bevolkingen van de Westerse landen zo gek dat zij wilden meespelen in het verhaal van de coronacrisis die in 2020 begon? Hoe kreeg men hen zo gek dat zij zonder kennis van zaken en schijnbaar vrijwillig erin toestemden proefpersonen te zijn in het grootste en meest riskante medische experiment uit de wereldgeschiedenis? Dat experiment was meteen ook de meest flagrante inbreuk op de Neurenberg Code ter beteugeling van onethisch en onoordeelkundig gebruik van de experimentele methode in de medische wetenschap.
Het eerste deel van dit boek belicht de wetenschappelijke en vooral pseudowetenschappelijke uitgangspunten van het coronabeleid. Daarna komen aan bod:
1) De tekenen van beschavingsverval in het Westen (miskenning van rechten en vrijheden, corruptie, censuur, normvervaging in de massamedia, de wetenschap en het onderwijs) die zich manifesteerden in het door grootheidswaanzin, willekeur, terreur en tirannie gekenmerkte beleid.
2) Een filosofische en historische duiding van de fundamentele oorzaak van dat alles: de voortschrijdende vermaatschappelijking (socialisering en bureaucratisering) van nagenoeg alle menselijke relaties en de daarbij horende robotisering die mensen reduceert tot van op afstand bestuurbare maatschappelijke productiefactoren. Kortom, de verdringing van de samenleving in vrijheid en gelijkheid van gesprekvaardige mensen door een maatschappelijke hiërarchie van bevelhebbers en lijdzame horigen.

关于作者

Frank van Dun (Antwerpen, 1947), Dr. Jur., doceerde rechtsfilosofie, logica en geschiedenis van politieke en economische ideeën aan de universiteiten van Maastricht en Gent.